Monday, July 23, 2007

Wala Lang (No.4)

Heto na naman po tayo sa Wala Lang..mga samo't saring balita mula sa iba-t-ibang parte ng munbdo na labis kong kinagiliwang basahin at ngayon ay shinashare ko sa inyo para kwyo naman ang magiliw.

Sa nigeria, laking gulat ng isang foundation na nagdonate ng laptops para sa mga estudyanteng afrikano ng malamn nila na ang mga laptop ay hindi ginagamit para sa kanilang pagaaral kundi para sa pagsurf ng porn sa internet.

Laking gulat at iling na lang ng ulo ng "ONe Laptop per Child" aid group ng madiskubre nila na ang mga dinonate nilang mga computer para mapabuti ang pagaaral ng mga poor yet deserving students eh ginagamit pala para makapagsurf ng mga malalaswang pictures and sites sa internet.

Siyet, kayo naman kasi, di pa sa Pilipinas nagdonate...ano ba naman ang maglaro ng Ragnarok over porn....

Sa israel naman, isang lalaki ang nagulat rin (as in ngeeeh.) ng malaman niya ang resulta ng kanyang pinaiimbistigahang anak na babae sa suspetsang ito ay may kalaguyo. Sa bandang huli, ang nalaman ng imbestigador na nagloloko pala ay ang kanyang asawa...(ngee talaga).

Sa Memphis naman, isang wais na businessman ang nagpasimula ng isang lawnmowing service (paggugupit ng damo po yun) na talaga namang hit na hit sa mga parokyano. Ang siste, ang magpuputol ng damo ay mga babaeng nakabikini.

Hakampootah naman, what is this world coming to..

Saturday, July 21, 2007

Paalam Ahli and Lachelle

Ilan sa mga kasamahan ko dito sa trabaho ang umalis at naglast day nung Huwebes. Malungkot mang isipin pero career advancement para sa kanila ang kanilang paglipat ng kompanya.

Nalulungkot ako na masaya rin dahil kahit papano, sa ilang buwan naming pagkakasama ay naituring na namin ang isa't-isa na kaibigan.

Sabi sa akin ng isa kong kasama na hindi bago ang magpalipat lipat ng kompanya hangga't di mo nakukuha ang ideal na sweldo na gusto mo. Eh ano nga ba namam ang pinunta mo dito sa Dubai, hindi ba't para makakita ng trabaho na maayos para makaipon at makapagpadala sa atin? (Actually, ako gusto ko lang magpapicture sa Burj Al Arab)

Sa sobrang bilis ng pamumuhay dito, hindi mo rin matanggal sa isip mo na lumipat ng trabaho kung meron ding nagoffer sa iyo ng mas mataas na sahod. Convenience of lifestyle nga siguro ang laro dito. Dahil bukod sa iniisip mo ang pagpapadala sa atin eh yun namang gastos mo dito ay dapat ring maayos.

Balewala na rin ang loyalty and the concept of having the company grow on you. Ganun pa naman ako, which is why it took me 12 years before i finally realized na need ko namang magcareer shift.

Ang sa akin kasi, the 12 years zoomed by so fast and kahit maliit lang ang sahod ng isang PR officer eh nakuha ko naman ang satisfaction na nakatulong ako sa development ng company (siyet, siya nga?). Yun lang, nitong bandang huli, talagang nanaig na lang sa akin ang financial concerns over self satisfaction. I had a family to think of kaya heto at sinabakan namin ang Dubai.

Nung minsan na nagkita kami ng isa kong dating kasamahan sa Subic eh sinuma niya ang sentimyento namin; lumalabas kasi ang pinagiipunan natin ay para sa sarili natin, pensiyon ika nga..at least dito, para sa mga anak ko ang sweldo ko, nakaipon pa ako.

Mabalik sa pinaguusapan, sa ngayon ok ako dito sa pinapasukan ko. Comfortable ang payscale ko at nakikita ko ang worth ko with the way i am treated by my peers. Ayos lang.

HIndi pa pumapasok sa isip ko ang lumipat, actually, i have been tempted by a few offers already pero desidido ako to stick it out with this job. At the end of the day,ang pamantayan ko na "did i make a difference is still yes for an answer."

Yun nga lang, nawalan ako ng 2 kasamahan na kayosihan ako sa hallway pag smoking break. Wala na akong kakwentuhan niyan pag tinatamad ako. Pero harinawa (ayos, harinawa ha.) ay maging masaya sila sa kanilang desisyon at sana ay magkita-kita muli kami sa hinaharap.


Tuesday, July 17, 2007

Wala Lang (No.3)

Meron akong nabasa tungkol sa isang bus driver na muntikan ng magpababa sa isa niyang pasaherong babae dahil sa sobrang kaseksihan nito.

Hehe. Masyado daw kasing revealing ang suot at kitang kita ang cleavage kaya hayun, ang pobreng driver nagbitiw ng salita na tuwing tumitingin daw sya sa rear view mirror niya ay nakikita niya ang cleavage ng babae. Maayos namang pinakiusapan ang babae na lumipat. Yun nga lang at napahiya ang babae.

Pinagtanggol naman ng busline ng tsuper at sinasabing tama nga naman ang ginawa ng driver.

Yun nga lang, ang storyang to ang nagsisira sa ating dakilang linya na "Basta driver, sweet lover"

Baka nga naman mabangga kasi.

**********

Dito naman sa Dubai ay may hinuli na apat na kalalakihan sa pagpatay ng isa nilang kasamahan matapos makipaginuman.

Etong kwento, nagiinuman sila, ayun nagkapikunan (hindi naman siguro sa pagkanta ng "MY WAY"). Sinapok nila yung makulit at pinagtulungan..dedo.

Ang nakakatawa sa mga pobre, ang ginawa dahil nagpanic ay nilagay nila ang bangkay sa ilalim ng harapn ng isang nakaparadang bus at pinalabas na nabundol ang biktima.

Syet, genius.

Kaso nabisto, dahil ng makuha ang bangkay ay nagtataka ang pulis kung bakit me ilang spattering of blood sa isang malapit na pader.

Kabilin-bilinan kasi ni lola wag malulong sa alak.

*********

Sa India naman, isang bagong balita..lmasaya nilang inaanounce na meron silang bagong flavor para sa kanilang mga condom..maari na rin kayong makabili ng condom na betel nut flavored.

Para sa mga hindi pamilyar sa betel nut, eto po yung nganga. Yun pong nginunguya ng ating mga lola sa probinsya.

Napakacreative. Sipsip buga nga naman.

Monday, July 16, 2007

Happy

Nakangiti ako hanggang tenga these past two days dahil sa mga ilang bagay-bagay na talagang nagpataas ng confidence ko. Believe me, pag nakatira ka sa ibang bansa at nagtratrabaho, walang iba pang mas sasarap sa vote of confidence ng amo mo.

Grabe kamo, ika nga nila eh I must be doing something right.

Pero pag tinanong mo ako kung ano yun kamo, eh di ko sasabihin, kasi secret lang namin yun ng boss ko.

Hahahaha.

Serously, let's put it this way, hmm, hindi ako masyadong mahihirapan na sa gastusin dito in the next few months.

Another thing which has made me smile eh yung ilang bagong libro na nabili ko last week. I chanced upon a bargain bin of books here (naku p're bihirang bihira yun dito) and i got to buy a few Grisham novels.

Kaya pag medyo nabobore ako eh siguradong me bitbit akong libro na pwede kong basahin.


Friday, July 13, 2007

Samo't-Sari

Kakagaling lang namin sa isang weekend at buti naman at nakapagpahinga rin kami ng maayos. Ang sistema kasi dito, ay 6 days of work at only one day of rest kaya lahat ng gusto mong gawin eh isisingit mo lahat sa isang araw na yun.

Sa akin, andun na yung matulog , kumain at manuod ng mga nakatenggang mga dvd sa bahay.

Kasama na rin dun yung paglaba, pagplantsa at pati na rin paggrocery.

Actually, kung titingnan mo, para ka ring hindi nagday-off.

Medyo matumal ang pagpost ko at last week kinabitan kami ng high tech na server sa opisina. Ang galing ng ungas na server, minomonitor niya ang internet privileges namin dito sa office. Kaya ang mga tao dito ay nagkakaroon ng YM and friendster withdrawal symptoms.

Natawa naman ako sa isang kantang narinig ko sa radyo kaninang papasok ako..di ko nacatch yung pangalan ng kanta pero one line made me actually think;

"Everybody loves a bosom for a pillow"


Ayos, ang kantang yan ay most likely ginawa ng isang taong mahilig magunan ng dede.

Catch you later, alligator.

Sunday, July 08, 2007

Wala lang....(No.2)

Dahil sa napakalaki ng syudad ng Dubai, pag nagbasa ka ng libre nilang dyaryo, eh kung ano anong balita ang makikita mo na tiyak matatawa ka.

Isa sa mga balitang nabasa ko recently is about this Pakistani taxi driver na nastuck ang kamay sa fuel tank ng sasakyan nya.

Ang pobre kasi, sira ang fuel gauge kaya hayun, nagmanomano, sinuksok ang kamay dun sa tanke at sinipat kung hanggang saan na lang ang gas niya.

Ayun lang, sumabit..este naipit.

Mahigit tatlong oras na nastuck ang kamay ng driver at inabot ng isang buong team ng Difficult Missions (i swear, yun talaga ang tawag sa kanila) group ng Dubai Police.

Ang siste, hiyang hiya ang driver dahil nagkumpulan ang mga manonoood sa kanya (sigurado ako me pinoy dun). nang matanggal siya, wala na rin, baklas-baklas ang kanyang kotse.

**********

Isa namang Kenyan national ang nakaisip na ipadala ang kanyang sarili via a big box through a carrier. Aba, may magugulang din pala sa mga Kenyan.

Nagprepare na si loko ng supply ng panganim na araw, isang maliit na oxygen tank at damit pangpalit.

Ang kaso lang eh ng nasa airport na yung box eh nadelay ang sasakyan nitong eroplano, si loko nagpanic sa loob dahil six hours na siya dun. Di rin siya nakatagal, ayun, nagtotoktok dun sa box at nanghingi ng tulong.

**********
Maiba naman, pasensya na at di ako masyadong nakapagpost these past few days at medyo busy si Anton. Kinailangan kasi naming magexit to Kish, Iran to give enough leeway time for our respective companies to work on proper visa arrangements.

Ok naman sa Kish. Contrary to what we've been told about the place eh wala naman akong nakitang desperadong pinoy at hindi naman sinusurot ang hotel na tinuluyan namin.

Yun lang at kahit dun ay mainit kaya super kulong lang sa hotel ang ginawa namin at nanuod lang ng cable.

Mura ang yosi, kaya super bili ako ng marami para stock.

Nakabalik na kami bago magstart ang weekend dito.

Monday, July 02, 2007

Isang Mahalagang Katanungan....


Pabalik ako sa office after having lunch with some colleagues when one of them asked;

"Kuya, bakit ba kayong mga journalists eh parating nakabackpack?Me usapan ba kayong lahat na yan ang official bag ninyo?"

Hmm, napaisip ako dun sa tanong na yun..

Convenient kasi ang backpack para sa work ng isang journalist. Anytime, kasi, you will never know kung saan ang next coverage mo. Paano kung me takbuhan sa rally, o kaya siksikan sa isang courtroom o kaya bigla kang mapapasakay ng barko.

E alangan namang bitbitin mo eh yung parang laptop bag, medyo me kahirapan di ba.

At saka, ano ba ang pangkaraniwang laman ng bag ng isang poeryodista. Siyempre andun yung essentials na notebook and pen,digital camera, kikay kit (unisex type), mga used envelopes (hahaha, joke lang)and reference materials.

Naalala ko na nung minsan ay nagcover ako ke Presidente sa isang occasion sa Clark eh bago makapasok sa venue ay nagchecheck sila ng bag. Nang pinacheck ko yung bag ko, naalala ko na yung magazine na FHM na binabasa ko sa sasakyan nung papunta kami ay nandun pa pala. Naku, laking tawa ng mga PSG sa akin. (actually, kulang na lang eh hiramin muna habang nagcocover ako).

At meron kaming premium na sinusunod sa mga backpack. Kailangan ay matibay, yun bang kaya ang wear and tear. A photographer friend of mine, Jun Dumaguing, eh umoorder pa sa US ng backpack na pangcamera talaga. Tsong, kulang yata Bente mil para sa isang ganung bag.

Pero wala naman talagang usapang lahat kami ay magbackpack...nauso lang siguro.

Sunday, July 01, 2007

Wala lang....

Kakaiba talaga ang init dito ngayon sa Dubai. Halos maging boiled eggs ang eggs ko pag naglalakad sa daan. I mean, mainit sa PInas pag summer pero hindi ganito kainit. Kaya along with the heat comes the perspiration. Grabe, siguro timba-timbang pawis ang nalaglag ko na dito.
**********
I had to call up the Philippine Embassy here the other day to ask about some technicalities sa pagstay ko dito. Nakakabadtrip lang kasi no one can give you a straight answer , puro refer to another person. Natransfer yata ako ng may ilang beses sa kung sino sino . Dapat ay magtalaga sila ng isang tao na makakadress sa mga concerns ng mga kabayan dito. Caling caling..are you there...
**********
So, si bea pala ang nanalo sa PBB Season 2 Grand night...hmm, i never rewally didn't like her but in the end, i guess she put on a good show for everyone. My heart still goes out for Ge-ann though.
**********
Mukhang naadik ako dun sa movie forumz site na sinabi ko last time, aba'y para rin akong nakababad sa cable tv.I caught up with Pulp Fiction and Office Space. Galing talaga.